بازی پچ ورک

بازی هایی هستند که در آن بازیکنان کارت هایی را از یک زیر مجموعه محدود ، مانند یک فضای مشترک ملموس ، برای به دست آوردن مزیت (فوری یا بلند مدت) یا جمع آوری کارت هایی که برای تحقق اهداف درون بازی استفاده می کنند، انتخاب می کنند.
نکته: بازی هایی که کارت ها به سادگی از روی دسته کارت ها برداشته می شوند ، بازی های تهیه کارت نیستند.

معنی

کارت برداشتن به این معنی است که بازیکنان حق انتخاب دارند. امکان تهیه کارت برای بازیکنان دیگر هم وجود دارد و ممکن است کارتی را که شما می خواهید را بازیکنان دیگر بردارند. به عنوان مثال ، در Ticket to Ride ، بازیکنان می توانند کارت های خود را از میان کارت های رو شده انتخاب کنند.  بنابراین اگرچه بیشتر کارت های یک بازی فقط به صورت تصادفی کشیده می شوند، اما باز هم می توان آن را یک بازی کارت برداشتن در نظر گرفت.

تعمیم

اصطلاح “کارت برداشتن” می تواند در مورد بازی هایی اعمال شود که بازیکنان به جای کارت ، کاشی یا اشیاء مشابه دیگر را بر می دارند. پس مفهوم کارت فقط به کارت بازی اشاره ندارد.
اصطلاح کارت در اینجا مجموعه ای از اشیاء بازی را نشان می دهد که حاوی اطلاعات مربوط به آنها برای گیم پلی است.

این مکانیسم به دسته از بازی هایی که بازیکنان در آن شبکه ای را پوشانده و یا با استفاده از اشکال متنوعی فضای خود را پر می کنند.
گاهی اوقات در این مکانیسم، بازیکنان به چالش کشیده می شوند تا از شکل ها به طور موثر استفاده کنند.

این مکانیسم می تواند اصلی ترین نکته بازی باشد. همانند بازی Ubongo. یا به عنوان یک مکانیسم ثانویه برای مجبور کردن بازیکنان برای برنامه ریزی و محدود کردن گزینه های خود باشد. مانند بازی شاهزاده های فلورانس (Princes of Florence).

بازیکنان در زمان های مشخص، منابعی را بدست می آورند. از بهترین بازی های حاوی این مکانیسم می توان بهBrass ، Terraforming Mars و Through The Ages اشاره کرد.

قطعات بر روی تخته ای با مربع هایی قرار داده می شوند که برای مجاورت و یا حرکت استفاده می شود.
از بهترین بازی های حاوی این مکانیسم می توان بهFive Tribes ، Patchwork ، Santorini و Flash Point اشاره کرد.

بازی هایی که قرار دادن یک قطعه باعث امتیاز گرفتن یا فعال سازی یک توانایی می شود. اغلب بر اساس قرار گیری قطعات به صورت قطعات مجاور یا قطعاتی در یک گروه / خوشه می باشد و ویژگی های غیر فضایی مانند رنگ ، مکمل بودن، اندازه و … را موثر است. Carcassonne یک نمونه کلاسیک است ، که در آن بازیکن به طور تصادفی کاشی می کشد و آن را در کنار کاشی های دیگر قرار می دهد.

یک “خط زمان” در بازی وجود دارد. هر بازیکن یک نشان گر در مسیر دارد ، که نشان می دهد آن ها در زمان کجا هستند. نشانگر های دورتر(جلو تر) در مسیر ، به پایان بازی نزدیک تر هستند.

بازیکن با عقب ترین نشان گر در مسیر زمان، اقدام بعدی را انجام می دهد. (نوبت حرکت با اوست) هر عمل هزینه ای (مسافتی) در زمان دارد. نشانگر بازیکن با توجه به هزینه آن ، تعدادی فضا را طی می کند. بعد از آن، مجددا نوبت حرکت با عقب ترین نشانگر در مسیر است. این امکان وجود دارد که یک بازیکن چندین بار پشت سر هم حرکت کند.

امتیازات پیروزی (VP) ممکن است به عنوان ارز (پول رایج بازی) صرف شود تا بر وضعیت بازی تأثیر بگذارد. بازی های تجاری یا اقتصادی که از ارز استفاده می کنند و بیشترین پول را به بازیکنان می دهند ، نمونه های متداول این مکانیسم هستند. با این حال بازی هایی با مضامین دیگر مانند Small World نیز از این مکانیزم استفاده می کنند.