مافیا یک بازی گروهی نقش آفرینی (role play) و هویت مخفی  (secret identity) است. در بازی‌های نقش آفرینی هر فرد معمولا ویژگی های یکی از شخصیت های بازی را می گیرد. و در طول بازی به ایفای نقشش می پردازد.

بازی مافیا در سرتاسر دنیا به شکل های مختلفی اجرا می گردد. قوانین کلی یکی هستند. اما در جزئیات تفاوت های زیادی دیده می شود. وجود شخصیت های مختلف در بازی و قوانین قراردادی بازی، گواه این ماجراست.
سال ۱۹۸۶ یک دانشجوی روانشناسی روسی به نام دیمیتری دیویدف این بازی را ابداع کرد. مافیا به تدریج همه ی دنیا را فرا گرفت.

چرا مافیا بازی کنیم؟

در بازی مافیا هر فرد یک نقش دارد. بسته به آن، باید برای تیمی که عضو هست، بازی کند. همین جا به یک نکته مهم بر می خوریم. علاوه بر مهارت ها و توانایی های فردی، به روحیه و کار تیمی نیاز است. شما باید با توجه به نقشتان در راستای اهداف تیمی فعالیت کنید.

بازی مافیا به بالابردن مهارت های اجتماعی نظیر ارتباط مؤثر برقرار کردن و سخنوری کمک می کند. به تقویت قوای استدلال، حل مسئله، تفکر هم‌گرا و واگرا نیز می پردازد. در کنار همه ی این موارد، یک تفریح دسته جمعی هم محسوب می گردد. اساساً تمرین ایفای نقش به بلوغ اجتماعی و فکری افراد کمک به سزایی می کند. کما اینکه تعدادی از متدهای درمانی روانشناختی از تکنیک ایفای نقش استفاده می کنند.

سوای موارد گفته شده، بازی مافیا باعث می شود شما با وجود تمام مشغله ها و دغدغه های ذهنی که ممکن است داشته باشید، برای لحظاتی از تمام آن ها فاصله بگیرید. خود را فارغ از آن ها احساس کنید.

مافیا

خلاصه بازی:

در بازی مافیا در شروع بازی افراد به دو گروه تقسیم می گردند. بازی جدال اقلیت آگاه در برابر اکثریت ناآگاه است. در بازی اقلیت آگاه را مافیاها و اکثریت ناآگاه را شهروندان (ممکن است به آنها پلیس هم گفته شود) تشکیل می دهند. معمولا دو سوم شهر را شهروندان و یک سوم آن را مافیاها تشکیل می دهند.

پس از توزیع نقش، مافیا طی شب معارفه (در شب معارفه همه افراد چشم های خود را می بندند گویا که خوابیده اند) بیدار می شوند.  یکدیگر را می شناسند اما شهروندان در شب معارفه خواب مانده و آگاهی ای نسبت به بازی ندارند. پس از شب معارفه روز شده و همگی به نوبت شروع به صحبت می کنند. 

شهروندان و مافیاها

شهروندان سعی می کنند مافیاها را شناسایی کنند. اعضای مافیا سعی می کنند خودشان را شهروند جا زده و به دنبال مافیای فرضی باشند. بازی به دو فاز روز و شب تقسیم می گردد. در روز افراد با صحبت سعی می کنند که مافیا ها را شناسایی کنند. سرانجام برای خروج کسی که بیشترین شک را دارند که عضو مافیا هاست، به اجماع برسند. نهایتا رأی گیری شده و کسی که بیشترین رأی را بیاورد از بازی خارج می گردد.

در شب اعضای مافیا بیدار شده و یک نفر را به قتل می رسانند. در این بین تعدادی از افراد قدرت هایی دارند با توجه به نقششان که می توانند در طول بازی از آن استفاده کنند. اگر تمامی مافیاها حذف گردند، شهروندان برنده بازی می شوند. اگر تعداد مافیاها و شهروندان برابر شود، مافیاها برنده ی بازی خواهند بود.

البته امروزه بازی فقط از دو تیم شهروند و مافیا تشکیل نمی‌شود. جناح ها و تیم های دیگری به بازی ممکن است اضافه شوند. برای مطالعه نقش ها و توضیحات بیشتر سایر مقالات را دنبال کنید.

نکات حاشیه ای بازی مافیا:

– در سال ۱۹۹۸ کالینینگراد که مدرسه عالی وزارت امور داخلی روسیه هست یک دوره visual psychodiagnostics به عنوان دوره کمک آموزشی برگزار کرد که بر پایه بازی مافیا بود که هدف از آن توسعه توانایی های دانش آموختگان در استفاده از زبان بدن تا تسلط گفتار و مطالعه بر روی سیگنال های غیر شفاهی در غالب بازی و تفریح بود.

– در سال ۲۰۱۰ کتابی به نام” سیاره ” توسط Edvard Aslikyan که شامل قوانین و تاکتیک ها و اصول استراتژی بازی بود منتشر شد.

– محبوبیت ها و استقبال عوام و خواص از این بازی علمی و گروهی موجب شد که بازی مافیا جزو ۵۰ بازی برتر تاریخی و فرهنگی از سال ۱۸۰۰ تا کنون توسط سایت معتبر about.com معرفی شود.

– گفته می شود اوایل دهه ۸۰ بازی مافیا وارد ایران شده است.

برای خواندن کامل و دریافت پاسخ سؤال های احتمالی تان، اینجا را کلیک کنید.

شما مافیا را چگونه تعریف می کنید؟ از نظر شما مافیا چیست؟

اشتراک‌گذاری

دقیقا یادم نمیاد اولین بازی رومیزی رو که بازی کردم چند ساله بودم، اما فکر میکنم حدودا 12،13 ساله بودم که به بقیه بازی یاد می دادم. اون موقع ها اعتقاد داشتم هر کی شطرنج بلد باشه، بقیه ی بازی های فکری رو هم بهتر بازی می کنه! از طرف شهرداری تو برنامه های مختلف سعی می کردم از بازی ها برای مردم بگم و ی تعداد بازی یادشون بدم. گذشت و گذشت و گذشت و الان بهم می گند روانشناس! تو دو تا از بهترین دانشگاه های ایران درس خوندم و کلی چیز یاد گرفتم . تو تمام این مدت این علاقه به بازی و خصوصا بازی های رومیزی کنارم موند. عاشق بازی مافیام و حس می کنم تو بازی های رومیزی و مافیا خیلی خوبم، ادعا نمی کنم که می برم ولی مطئنم وقتی باهام بازی می کنید بهتون خوش میگذره. اسکیپ روم یا اتاق فرار رو هم خیلی دوست دارم، کلا با هر چیزی که توش خودم رو به چالش بکشم حال می کنم. بازی رومیزی همیشه بهونه ای بوده که کمک کنه کنار کسایی که دوستشون دارم بهمون خوش بگذره. همین دوستایی که اینجا درباره شون می خونید و کل دوست دیگه که اینجا نیستند به همین بهونه وارد زندگیم شدند. قرار اینجا یاد بگیریم چطوری بازی کنیم، چطوری زندگی کنیم وچطوری تعامل کنیم با بقیه، همش به بهونه ی بازی رومیزی!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *